زندگی بدون تحرک بهعنوان یک عامل خطر بالقوه بیماریهای مزمن و مرگ و میر زودرس، و از نگرانیهای سازمان جهانی بهداشت اعلام شده است. طبق تعریف سازمان جهانی بهداشت فعالیت فیزیکی به هرگونه حرکتی اطلاق میشود که با حرکت ماهیچههای اسکلتی ایجاد شود و انرژی مصرف کند. این سازمان توصیه میکند که افراد میانسال حداقل150 دقیقه در هفته ورزش کنند. به طور طبیعی با افزایش سن و رسیدن به دوره میانسالی ظرفیتهای عملکردی بدن کاهش مییابد، که با سبک زندگی این دوره از قبیل کاهش سطح فعالیت فیزیکی، رژیم غذایی نامناسب، مصرف سیگار و الکل در ارتباط است. روند انجام فعالیت فیزیکی در گروههای مختلف سنی متفاوت است بهطوریکه با افزایش سن میزان انجام آن کاهش مییابد و زنان نسبت به مردان تمایل کمتری برای انجام فعالیت فیزیکی دارند. این الگوها نشان میدهد زنان میانسال، گروه هدف مهمی برای انجام فعالیت فیزیکی هستند که باید مورد توجه قرار گیرند. ترویج فعالیت فیزیکی در زنان میانسال میتواند به ایجاد و تداوم یک شیوه زندگی فعال تا دورهی سالمندی کمک کند. علاوه براین، با افزایش سن، خطر ابتلا به مشکلات بهداشتی زنان افزایش مییابد، که با مشارکت در فعالیتهای فیزیکی میتوانند این خطر را به حداقل برسانند. بر اساس گزارشی از آمریکا میزان کم تحرکی در افراد بالای 18 سال در 1998 از 41 درصد به 49 درصد در 2015 رسیده، که روند افزایش کم تحرکی را نشان میدهد. همچنین میزان تحرک فیزیکی در جمعیت را در زنان 48 درصد و در مردان 53 درصد گزارش نموده است و نداشتن فعالیت فیزیکی باعث حداقل 1/9 میلیون مرگ در هر سال شده است. مطالعات و مشاهدات علمی بیانگر این موضوع است که زنان جامعه ایرانی از نظر آمادگی جسمانی در وضعیت نامطلوبی قرار داشته و گرایش به سمت بیتحرکی در بین آنان دیده میشود. میزان فعالیت فیزیکی در زنان کمتر از حد استاندارد است، به طوری که 60 درصد آنها فعالیت فیزیکی مناسب برای افزایش سلامتی خود را ندارند، چون آنان فکر میکنند انجام کارهای خانه به منزله تحرک فیزیکی است، در حالی که اینگونه نیست. امروزه ورزش بهعنوان وسیله درمانی در چارچوب علم پزشکی و در زمینهی درمان نارساییها و بیماریهای جسمی و روانی جایگاه ویژهای دارد و داشتن فعالیت فیزیکی در 5 روز هفته و هر روز حداقل30 دقیقه، منجر به کاهش علائم افسردگی و نگرانی، و افزایش رضایتمندی از زندگی میشود.
A life style without physical activity is considered as a potential risk factor of chronic diseases and early death. It is also one of the concerns of the World Health Organization (WHO). As defined by the WHO, physical activity refers to any movement that is created by skeletal muscles motion and consumes energy. According to the WHO, middle-aged individuals need at 150min physical activity per week. Naturally, the body loses its functional capabilities as it approaches the middle age period. This has to do with changes in life style such as lower physical activity, unhealthy diets, smocking, and drinking. It is possible to deaccelerate this process and avoid early disabilities in middle-aged individuals by taking timely interventions. Physical activity process is different for different age groups so that the level of physical activities attenuates with aging and women are less interested in physical activities comparing with men. This pattern indicates that middle-aged women are very critical target group for physical activities and need special attention. Promotion of physical activities in middle-aged women may ensure that they follow an active life style until old age. Moreover, the risk of health problems grows in women with age and this can be minimized by attending physical activities. A report indicated that the rate of lack of physical activity in individual above 18 years old in 1998 was 41% and this figure was 49% in 2015 –i.e. a growing trend of lack of physical activities. Moreover, the report indicated that the rate of physical activities in women was 48% and 53% in men. Lack of physical activities causes 9.1million death every year. Academic studies and observations have indicated that Iranian women are in bad condition in terms of physical readiness and there is a tendency in them to remain physically inactive. The level of physical activities in Iranian women is less than the standard so that 60% of them do not have proper physical activities relative to their age. One reason for this is that they wrongfully think that housekeeping is a replacement for physical activities. Doing exercise, nowadays, is recognized as a therapeutic method in medicine and it is a key element in treating physical and mental failures and diseases. Physical activities five days a week and 30min everyday lead to a decrease in the symptoms of depression and worries and improve satisfaction with life.
ترجمه به انگلیسی توسط ترجمه تخصصی لبخند
ترجمه و ویرایش مقالات آی اس ای
